چگونه فعالیت بدنی چربی شکمی را در انسان کاهش می دهد؟

28دسامبر 2018- برخی از شما ممکن است با شروع سال نو تصمیمی قطعی برای رفتن به باشگاه برای کاهش چربی شکمی خود اتخاذ کرده باشید. اما آیا تا به حال فکر کرده اید که فعالیت بدنی چگونه سبب کاهش چربی شکمی شما می شود؟ محققان با انتشار مقاله ای در مجله ی Cell Metabolism، نقش مهم یک مولکول سیگنال دهنده بنام اینترلوکین 6 را در این فرآیند، توضیح دادند.

همانطور که انتظار می رفت، یک برنامه ی 12 هفته ای ورزشی شامل دوچرخه سواری، چربی احشائی که در ناحیه ی شکمی بزرگسالان چاق قرار دارد را کاهش می دهد. اما هیچ کاهشی در چربی شکمی شرکت کنندگانی که تحت درمان با داروی توسیلیزوماب(tocilizumab) بودند، و در این برنامه ی ورزشی شرکت داشتند، مشاهده نشد. این دارو گیرنده ی اینترلوکین -6 را مهار کرده و مانع از انتقال سیگنال اینترلوکین -6  می شود و در حال حاضر برای درمان آرتریت روماتوئید مورد تایید قرار گرفته است. علاوه بر این، درمان با توسیلیزوماب، بدون توجه به فعالیت بدنی، میزان کلسترول خون را افزایش می دهد.

نویسنده ی اول این مقاله دکترWedell-Neergaard از دانشگاه کپنهاگ گفت: همه ما می دانیم که ورزش باعث بهبود سلامت ما می شود و هم اکنون می دانیم که تمرین ورزشی منظم، توده چربی شکمی را کاهش می دهد و به همین علت از خطر ابتلا به بیماری های قلبی- متابولیکی نیز می کاهد.

چربی شکمی نه تنها با افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی- متابولیکی، بلکه با سرطان، زوال عقل و افزایش مرگ و میر به همه ی دلایل همراه است. فعالیت بدنی بافت چربی احشایی را که اندام های داخلی را در حفره شکمی احاطه کرده است، کاهش می دهد، اما مکانیزم های پایه ای آن هنوز مشخص نشده است. برخی از محققان پیشنهاد کرده اند که هورمون "مبارزه یا فرار" یعنی "اپی نفرین" واسطه ی ایجاد این تاثیرات است. امادکتر Wedell-Neergaard و Helga Ellingsgaard  از دانشگاه کپنهاگ معتقدند که اینترلوکین -6 همچنین می تواند نقش مهمی را ایفا کند زیرا این ماده تنظیم کننده ی متابولیسم انرژی است، تجزیه ی چربی ها را در افراد سالم تحریک می کند و از عضلات اسکلتی در هنگام ورزش ترشح می شود.

برای آزمایش این ایده، محققان یک آزمایش 12 هفته ای در یک مرکز انجام دادند که در آن به طور تصادفی افراد بزرگسال چاق را به چهار گروه تقسیم کردند. در مجموع 53 شرکت کننده هر 4 هفته یکبار تزریق داخل وریدی داروی توسیلیزوماب یا سالین( به عنوان پلاسبو) را، بدون ورزش و یا همراه با دوچرخه سواری روتین شامل چندین جلسه 45 دقیقه ای در هفته، دریافت کردند. محققان در ابتدا و پایان مطالعه از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی برای بررسی توده بافت چربی احشایی شرکت کنندگان استفاده نمودند.

در گروه های پلاسبو، کاهش متوسط توده ی چربی شکمی با تمرینات ورزشی حدود 225 گرم یا 8 درصد، در مقایسه با گروهی که ورزش نمی کردند، گزارش شد. اما در گروه تحت درمان با توسیلیزوماب این اثر مشاهده نشد. در گروه های ورزشی که با توسیلیزوماب تحت درمان بودند، حتی افزایش وزن بافت چربی احشایی در مقایسه با دارونما، بطور متوسط در حدود 278 گرم، گزارش شد. علاوه بر این، tocilizumab ، کلسترول کل و کلسترول LDL را در مقایسه با پلاسبو، در هر دو گروه ورزش و بدون ورزش، افزایش داده بود.

دکتر Wedell-Neergaard گفت: به اعتقاد ما، این اولین مطالعه ای است که نشان می دهد اینترلوکین -6 دارای نقش فیزیولوژیک در تنظیم توده چربی احشایی در انسان است.

نویسندگان یادآور شدند که این مطالعه اکتشافی بوده و هدف آن ارزیابی یک درمان مشخص در یک محیط بالینی نبوده است. مسئله ی پیچیده تر اینست که اینترلوکین -6 بسته به وضعیت می تواند اثرات متفاوتی بر التهاب داشته باشد. به عنوان مثال، سطح التهاب مزمن خفیف ناشی از اینترلوکین -6 در بیماران با چاقی شدید، دیابت نوع 2 و بیماری قلبی عروقی افزایش می یابد.

او افزود: مسیرهای سیگنالینگ در سلول های ایمنی بدن نسبت به سلول های عضلانی به طور قابل ملاحظه ای متفاوت هستند و منجر به اعمال پیش التهابی و ضد التهابی می شوند، بنابراین اینترلوکین 6 ممکن است در افراد سالم و بیمار متفاوت عمل کند.

در مطالعات آینده، محققان احتمال تاثیر اینترلوکین -6 را بر چربی یا کربوهیدرات برای تولید انرژی در شرایط مختلف، آزمایش خواهند کرد. آنها همچنین بررسی می کنند که آیا دادن مقادیر بیشتری از اینترلوکین 6 به تنهایی و بوسیله ی تزریق می تواند توده چربی احشایی را کاهش می دهد.

دکتر Wedell-Neergaard گفت: ما به درک عمیق تر نقش اینترلوکین -6 در کاهش چربی احشایی نیاز داریم تا بتوانیم در مورد کاربردهای آن بحث کنیم.

در عین حال، نویسندگان راه کارهایی عملی برای ورزش در طی تعطیلات را توصیه کردند. آنها می گویند: مهم است که بدانید در آغاز تمرینات ورزشی، ممکن است وزن بدنتان به دلیل افزایش حجم عضلات افزایش یابد. بنابراین، علاوه بر اندازه گیری وزن کلی بدن، شما باید به اندازه گیری اندازه ی دور کمر خود توجه کنید که شاید مهمترین کار برای اندازه گیری میزان کاهش توده چربی احشایی و با انگیزه ماندن شما برای ادامه ی مسیر باشد.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20181228/How-physical-activity-decreases-belly-fat-in-humans.aspx